- 2015/06/11
Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wypowiedział się w sprawie praw konsumenta
Dnia 4 czerwca 2015 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wydał wyrok w trybie prejudycjalnym (C-497/13) w sprawie zasad dotyczących ochrony konsumentów w zakresie sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji.
W dniu 27 maja 2008 r. Froukje Faber kupiła używany samochód w warsztacie samochodowym. W dniu 26 września 2008 r. samochód zapalił się w czasie jazdy i uległ całkowitemu zniszczeniu. Został odholowany przez służby pomocy drogowej do warsztatu samochodowego, który dokonał jego sprzedaży, a następnie na jego żądanie pojazd został przewieziony do przedsiębiorstwa zajmującego się demontażem w celu przechowania go. F. Faber twierdziła, z czym nie zgadzał się odnośny warsztat samochodowy, że przy tej okazji strony porozumiały się co do szkody i ewentualnej odpowiedzialności tego ostatniego. W piśmie z dnia 11 maja 2009 r. F. Faber obciążyła sprzedawcę odpowiedzialnością za poniesioną szkodę. Ponieważ sprzedawca zakwestionował przypisywaną mu odpowiedzialność, F. Faber wszczęła postępowanie sądowe. Gerechtshof (sąd apelacyjny) w Arnhem-Leeuwarden, Niderlandy, do którego zostało wniesione odwołanie, postanowił przedłożyć Trybunałowi Sprawiedliwości pytania prejudycjalne.
TSUE stwierdził, że sąd krajowy zobowiązany jest z urzędu zbadać czy podmiot jest uznany za konsumenta w rozumieniu dyrektywy 1999/44 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji, jeżeli nawet podmiot nie powoła się na taki status. Trybunał przypomniał, że państwa członkowskie mogą postanowić, że w celu skorzystania ze swoich uprawnień konsument musi powiadomić sprzedawcę o braku zgodności w okresie dwóch miesięcy od daty, kiedy odkrył taki brak zgodności towaru z umową.
Kodeks Cywilny Republiki Litewskiej w art. 6.334 (Lietuvos Respublikos Civilinis Kodeksas) stanowi, że w przypadku wystąpienia niezgodności towaru konsumpcyjnego z umową. Konsument ma prawo w rozsądnym terminie, ale nie później niż do dwóch lat żądać od sprzedawcy; naprawy towaru; wymiany towaru na nowy; obniżenia ceny towaru; odstąpienia od umowy. Poza tym jeżeli sprzedawca zataił wadę towaru to konsument ma prawo domagać się zwrotu ceny zapłaconej za towar oraz odszkodowania.
Trybunał podkreślił, że w przypadku niezgodności towaru z umową konsument powinien:
- udowodnić wystąpienie braku zgodności, bez podawania przyczyny takiego stanu np. przedmiot nie posiada cech uzgodnionych w umowie lub też nie nadaje się do użytku;
- udowodnić, że dany brak zgodności stał się fizycznie widoczny w ciągu sześciu miesięcy od dnia dostawy towaru.
Dyrektywa 1999/44 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie niektórych aspektów sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z tym gwarancji. Dyrektywa wskazuje na zasady odnoszące się do sprzedaży dóbr konsumpcyjnych w Unii Europejskiej (UE) które gwarantują minimalny jednolity poziom ochrony dla konsumenta. Zapewniają w szczególności jego ochronę w przypadku niezgodności zakupionego towaru z umową. |
EFHR