Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wypowiedział się w sprawie zakazu noszenia hidżabu w miejscu pracy

W dniu 14 marca 2017 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (TSUE) wydał wyroki w sprawach C-157/15 Achbita/ G4S Secure Solutions oraz C-188/15.

W dniu 12 lutego 2003 r. Samira Achbita, będąca muzułmanką, rozpoczęła pracę w przedsiębiorstwie G4S jako recepcjonistka. W chwili rozpoczęcia przez S. Achbitę pracy w G4S w przedsiębiorstwie tym obowiązywała niepisana zasada, że jego pracownicy nie mogą w miejscu pracy nosić żadnych widocznych symboli swoich przekonań politycznych, światopoglądowych lub religijnych. S. Achbita powiadomiła swojego pracodawcę o zamiarze noszenia w godzinach pracy chusty islamskiej. W odpowiedzi kierownictwo G4S poinformowało ją, że noszenie przez nią chusty nie będzie tolerowane, gdyż noszenie widocznych symboli politycznych, światopoglądowych lub religijnych jest niezgodne z praktykowaną przez tę spółkę polityką neutralności wobec jej klientów.

Trybunał doszedł do wniosku, że zakaz noszenia chusty islamskiej, wprowadzony w postanowieniu regulaminu pracy przedsiębiorstwa sektora prywatnego i przewidujący całkowity zakaz noszenia w miejscu pracy widocznych symboli politycznych, światopoglądowych lub religijnych nie stanowi przejawu bezpośredniej dyskryminacji ze względu na religię lub przekonania w rozumieniu dyrektywy.

W październiku 2007 r. Asma Bougnaoui spotkała się na targach studenckich z przedstawicielem przedsiębiorstwa Micropole – przedsiębiorstwa sektora prywatnego, w którym później podjęła pracę – który poinformował ją, że noszenie przez nią chusty islamskiej może stanowić problem w relacjach z klientami tego przedsiębiorstwa.

W związku ze skargą klienta, do obsługi którego A. Bougnaoui została oddelegowana przez Micropole, przedsiębiorstwo to potwierdziło obowiązującą w nim zasadę neutralności wobec jego klientów i zwróciło się do niej o zaprzestanie noszenia chusty. A. Bougnaoui nie chciała zaakceptować tego wymogu, w związku z czym otrzymała wypowiedzenie. A. Bougnaoui zakwestionowała tę decyzję przed sądami francuskimi.

Trybunał odpowiedział więc, że chęć uwzględnienia przez pracodawcę życzeń klienta, aby świadczone na jego rzecz usługi nie były wykonywane przez pracownicę noszącą chustę islamską, nie może być uznana za istotny i determinujący wymóg zawodowy w rozumieniu dyrektywy.