Międzynarodowy Dzień Edukacji zachęca do refleksji nad pozycją dostępu do edukacji i kształcenia w naszym społeczeństwie

Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych w 2018 roku ogłosiło 24 stycznia Międzynarodowym Dniem Edukacji.

Potrzeba obchodzenia tego dnia wynika z faktu, że posiadanie odpowiedniego wykształcenia przez wszystkich prowadzi do bardziej świadomego społeczeństwa, co z kolei przynosi korzyści w postaci eliminacji niekorzystnych warunków społecznych. Wiedza jest również jednym z największych atutów, jakie człowiek może posiadać, zarówno pod względem psychicznym, jak i materialnym.

W tym miejscu należałoby przytoczyć pewne dane liczbowe, które pobudzą do refleksji.

Na świecie jest około 258 milionów dzieci i młodzieży, które nie mają możliwości uczęszczania do szkoły ani jej ukończenia. Ponadto, około 617 milionów dzieci nie potrafi czytać lub nigdy nie miały lekcji matematyki bądź historii.

Raport o stanie edukacji na świecie opracowany przez Bank Światowy w grudniu 2020 r. ujawnił, że po pandemii liczba dzieci pozbawionych możliwości uzyskania wykształcenia dramatycznie wzrosła: „spośród 720 milionów dzieci w wieku szkolnym ubóstwo edukacyjne dotyka 382 miliony dzieci, (o 120 milionów więcej niż w 2019 roku)”.

Prawo do edukacji zostało zagwarantowane w artykule 26 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, który mówi o prawie do bezpłatnej i obowiązkowej edukacji podstawowej.

Konwencja o Prawach Dziecka, przyjęta w 1989 roku stanowi, że państwa powinny również zapewnić wszystkim dostęp do szkolnictwa wyższego.

Można zaryzykować stwierdzeniem, że Europa jest szczególnie wrażliwa na tę kwestię. Instytucje publiczne i prywatne podejmują działania na rzecz lepszej edukacji dla młodych ludzi.

Komisja Europejska kontynuuje te prace planując budowę Europejskiego Obszaru edukacji do 2025 r. Pozwoli to wszystkim młodym ludziom na lepsze wykształcenie, szkolenie i stworzenie poczucia przynależności.

Uzgodniony we wrześniu 2015 roku Cel Zrównoważonego Rozwoju Organizacji Narodów Zjednoczonych Agenda 2030 określa w nr 4, „zapewnienie integracyjnej i sprawiedliwej jakości edukacji oraz promowanie możliwości uczenia się przez całe życie dla wszystkich” do 2030 roku.

Unia Europejska jest uważana za światowego lidera pod względem umożliwiania edukacji dzieciom w sytuacjach nadzwyczajnych, na przykład w czasie kryzysu humanitarnego. Jest ona również zaangażowana w zapewnienie wszystkim dzieciom wykształcenia, które da im realną szansą na normalne życie mimo trudnych okoliczności. Z pewnością powinniśmy być z tego dumni.

Wielu z nas ma szczęście żyć w krajach, w których uczęszczanie do szkoły jest codziennością. Jest to prawo każdego człowieka, ale dla niektórych może to być wręcz nużące.

Niektórym rodzicom trudno jest upewnić się, że ich dzieci dobrze się uczą lub że odrobiły całą pracę domową. Z pewnością jest to bardzo trudne po całym dniu pracy, ale należy o to zadbać.

Jednak tego dnia należy pamiętać o tym, jakie mamy szczęście, że możemy kształcić się.

Mamy to prawo dopiero od kilku dekad. Nie wszyscy nasi dziadkowie byli w stanie uczyć się, podobnie jak wielu naszych rodziców. Przede wszystkim musimy zawsze pamiętać, że w krajach, do których można dotrzeć kilkugodzinnym lotem, wiele z nich nie ma takiego prawa.

Więc dziś wieczorem, w tym bardzo ważnym dniu kiedy wrócisz do domu z pracy, poświęć pięć minut swojego czasu, aby przypomnieć swoim dzieciom jakie mają szczęście. Muszą chronić to swoje prawo i dbać o to, aby w przyszłości coraz więcej osób je miało.

W tym bardzo ważnym dniu powinniśmy również pomyśleć o nauczycielach – podziękować im za wszystko, co dla nas robią.

Nauczyciele to osoby, które dają narzędzia do radzenia sobie w życiu, karmią nas wiedzą, oraz rozbudzają w uczniach ciekawość i pasję. Bez zawodu nauczyciela nic z powyższych nie byłoby możliwe.

Chcielibyśmy, aby dzisiaj i każdego dnia w roku wszyscy potrafili docenić to jakie mamy szczęście. Trzeba też pamiętać, że nie każdy ma to szczęście.

Mamy nadzieję, że kiedy spojrzymy na odsetek analfabetyzmu za rok, będzie on nieco niższy. Wówczas będziemy mieć pewność, że jesteśmy na dobrej drodze.

Autorką artykułu jest Vittoria Hayun, praktykantka EFHR w zakresie prawa, z Florencji (Włochy).